Dat vertelde iemand mij laatst. ‘Ik ga voor goud’ betekent iets anders dan ‘ik ga voor geld’. Maar waar ga je dan voor? Wat is dat goud, waar vind je het of hoe verkrijg je het?

Nou schijnt het dat mensen als ze ouder worden, meer gaan beseffen wat waarde heeft in het leven. Soms op een pijnlijke manier, als je beseft dat de doelen die je nastreefde betrekkelijk waren, niet brachten wat je uiteindelijk bleek te zoeken. Soms is het door mildheid dat opeens elke dag een gouden randje kan krijgen, een dag waarop ogen glanzen en een stille glimlach om lippen kan spelen. Zo’n dag.

De jongen die me zei ‘Ik ga voor goud’, vertelde over zijn ervaring met theatersport. Hoe, als je in een scene speelt, je vanuit een conflict toewerkt naar het huwelijk: ‘iedereen vliegt elkaar in de armen’ of naar de dood: ‘over en uit’ maar niet naar iets daar tussen in. Het gaat erom keuzes te maken, iets niet een beetje te doen, maar helemaal. Niet alle kanten op kunnen, maar een kant op gaan.

Als breed enthousiaste generalist hou ik graag veel opties open. Ik ga het liefst voor alles tegelijk, wat soms wat lastig is, zodat ik met regelmaat voor veel dingen een beetje ga. Daar heb ik vrede mee, want het is mijn pad. Ik wil onderzoeken, proberen, vrijheid ervaren en niet mezelf tot een keuze dwingen om maar ergens voor te gaan terwijl ik van binnen al weer wat anders wil.

Maar ja, discipline heeft ook zo z’n voordelen. Je komt wel verder als je blijft volhouden, als je doorblijft gaan ook als het lastig wordt. Is zo het goud bereikbaar, door stugge werkers die alsmaar doorgraven? Wat dan te denken van de flierefluiter, die kan toch opeens ook zomaar op een klompje goud stuiten tijdens z’n omzwervingen? Het doet er niet toe volgens mij, beide wegen leiden naar Rome. Maar ik heb wel begrepen over welk goud die jongen sprak. Het goud van volledige keuzes maken. Als je danst, dans dan met elke vezel van je lichaam, of je nu stil of uitbundig beweegt. Als je ja zegt, laat het dan een volmondig ja zijn. Als je de aanvaller tegemoet treedt, zo leerde ik in aikido, breng dan je buik naar voren en stap in de actie. Alleen dan valt de overwinning te behalen. Goud ontstaat als als je het vuur van binnen levend houdt, als je hoop weet aan te wakkeren bij de vlam van goede verhalen. Ik ga voor goud, dat weet ik zeker.

Bijgevoegd een foto van een cursist die tijdens de workshop ‘verhalend tekenen’ zelf goud leerde maken uit drie kleuren.